Roma’daki ilk sabahımızda, Sezgi’nin evindeki kahvaltının hemen ardından, önceden belirlemiş olduğumuz Sixt bayisine doğru yola çıktık. İtalya’daki mantık dışı siesta saatlerine yakalanmamak için seri bir şekilde yürürken, Roma’nın kirli sokaklarından terliklerimin içine doluşan minik taş parçacıklarının verdiği acı, günün sonunda ayağımda oluşacak olan su toplarının sinyallerini veriyordu. Nihayet siesta vaktinden yarım saat öncesinde bayiye vardığımızda, bembeyaz, gıcır gıcır bir Fiat 500’ü kucaklama hayaliyle yanıp tutuşan bizi bir sürpriz bekliyordu: bayi kapalıydı. Sixt’in yanında bulunan araba tamircisi, Sezgi ve merkez Sixt arasında geçen uzun dialoglar sonunda araba kiralamak için önceden rezervasyon yaptırmamız gerektiğini ve istediğimiz arabayı seçemeyeceğimizi öğrendik (bayinin neden kapalı olduğu hala bir muamma). Zaten arabayı pazartesi (o sırada günlerden cumartesiydi) sabahı kiralamayı düşündüğümüz için daha fazla uğraşmak istemedik ve eve döndük, böylece ilk günümüzün ¾’ü geçmişti bile.
sezen uygur 