Nişanımda yaptığım kanepelerden en özel ve güzel olan bu tarifi, MSA’da düzenlenen “Ekmekle yenilecek nefis lezzetler” etkinliğinde öğrendim. Normalde humustan nefret eden ben, bu şekilde önüme koyulursa her gün afiyetle humus tüketebilirim.
Hem nişanımda, hem de Gürcan’ın ailesini ilk defa yemeğe çağırdığımızda yaptığım limonlu mini cheesecakelerin tarifi cafe fernando‘dan uyarlama. Bu kadar özel zamanlarda yapmamın sebebi ise, orijinal tariftekinin aksine, cheesecakelerin random bir şekilde parçalanarak insanı deli etmesi, bu yüzden tekrar tekrar yapmak zorunda kalmam, bu yüzden de çok emek istemesi. Kekler, orijinal tarifteki gibi kağıt kalıpla yapılırsa silikondan çıkarılması çok daha kolay olacağı için muhtemelen kırılmaz ama bu sefer de yiyen kişi için eziyet olur, bu yüzden ben kağıt kalıp kullanmıyorum. Peki neden ille de limonlu mini cheesecake? Çünkü fantastik lezzetli. Yediğim en iyi cheesecakelerden biri, insan arka arkaya 10 tane yemek istiyor.
Red velvet cupcakeleri ilk defa Londra / Notting Hill’deki meşhur Portobello Market’te dolaşırken, bir pastanenin önünde açılan tezgahta görmüştüm. Kadifemsi pürüssüzlükteki bordo muffinin üzerinde bembeyaz krema, onun üzerinde de kırmızı kek kırıntıları… Hemen bir tane alıp tadına baktım ve o anda en yakın zamanda bu muhteşem kekten yapmaya karar verdim.
Nişan hazırlıklarım sürerken, bu enfes lezzeti denemeye karar verdim ve bir süre tarif araştırdıktan sonra, bu cupcakein mucidinin Hummingbird Bakery olduğunu öğrendim. Neredeymiş bu Hummingbird Bakery diye bakınırken de, Londra’da şuursuzca yediğim o muhteşem red velvet cupcake’i satın aldığım yerin zaten Hummingbird Bakery olduğunu anladım.
İlk defa annemin 50. yaşını kutlamak için ablamla beraber hazırlattığımızda tanıştığım; tamamen şeker hamuruyla kaplı, üzeri figürlerle dolu, sanat eseri gibi pastalardan kendim için de bir tane yaptıracağım günün gelmesini yıllarca bekledikten sonra, nihayet bir önceki yazımda bahsettiğim nişanım sayesinde o gün gelmişti.
21 Nisan 2012 tarihinde yaptığımız nişanımın yazısını, üzerinden çok uzun zaman geçmesine rağmen ancak şimdi yazmaya vakit bulabildim, umarım bu yazım da -serideki diğer yazılar gibi- bu yoldaki takipçilerime fikir verip yardımcı olabilir.
sezen uygur 