Nişanımda yaptığım kanepelerden en özel ve güzel olan bu tarifi, MSA’da düzenlenen “Ekmekle yenilecek nefis lezzetler” etkinliğinde öğrendim. Normalde humustan nefret eden ben, bu şekilde önüme koyulursa her gün afiyetle humus tüketebilirim.
Hem nişanımda, hem de Gürcan’ın ailesini ilk defa yemeğe çağırdığımızda yaptığım limonlu mini cheesecakelerin tarifi cafe fernando‘dan uyarlama. Bu kadar özel zamanlarda yapmamın sebebi ise, orijinal tariftekinin aksine, cheesecakelerin random bir şekilde parçalanarak insanı deli etmesi, bu yüzden tekrar tekrar yapmak zorunda kalmam, bu yüzden de çok emek istemesi. Kekler, orijinal tarifteki gibi kağıt kalıpla yapılırsa silikondan çıkarılması çok daha kolay olacağı için muhtemelen kırılmaz ama bu sefer de yiyen kişi için eziyet olur, bu yüzden ben kağıt kalıp kullanmıyorum. Peki neden ille de limonlu mini cheesecake? Çünkü fantastik lezzetli. Yediğim en iyi cheesecakelerden biri, insan arka arkaya 10 tane yemek istiyor.
21 Nisan 2012 tarihinde yaptığımız nişanımın yazısını, üzerinden çok uzun zaman geçmesine rağmen ancak şimdi yazmaya vakit bulabildim, umarım bu yazım da -serideki diğer yazılar gibi- bu yoldaki takipçilerime fikir verip yardımcı olabilir.
sezen uygur 